έρευνα
& αντίκτυπος
Γερνάμε όλοι κάθε μέρα. Ωστόσο, υπάρχει διαδεδομένη προκατάληψη για τη γήρανση και υπάρχουν πολλά πράγματα που η κοινωνία θεωρεί ότι δεν είναι «κατάλληλη για ηλικία». Μα γιατί?
Ο Ageism είναι το στερεότυπο και η διάκριση κατά ατόμων ή ομάδων με βάση την ηλικία τους. Μπορεί να λάβει πολλές μορφές, όπως προκαταλήψεις, διακριτικές πρακτικές ή θεσμικές πολιτικές και πρακτικές που διαιωνίζουν στερεοτυπικές πεποιθήσεις.
Ο Ageism θεωρείται συχνά το τρίτο «ism» παρόμοιο με πολλούς τρόπους με τον ρατσισμό και το σεξισμό. Η έρευνα από την Αμερικανική Εταιρεία για τη Γήρανση δείχνει ότι οι προκαταλήψεις κατά των ηλικιωμένων ενηλίκων είναι συγκρίσιμες - ή ακόμα μεγαλύτερες - από αυτές που παρατηρούνται σε άλλες μορφές διακρίσεων.
Ο ηλικιωμένος, ωστόσο, διακρίνεται από τον ρατσισμό και το σεξισμό, και αυτή η ομάδα με διακρίσεις είναι μια ομάδα στην οποία όλοι θα ενταχθούμε τελικά.
ηλικία στα μέσα ενημέρωσης
Ο Ageism μπορεί να βρεθεί σχεδόν σε όλα όσα βλέπουμε. Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης - από διαφημίσεις έως ταινίες - εξυπηρετούν συχνά τους νεότερους ενήλικες. Οι ενήλικες άνω των 50 είναι λιγότερο πιθανό να εμφανίζονται σε εικόνες πολυμέσων. Η έρευνα που διεξήχθη από το AARP δείχνει ότι όταν απεικονίζονται μεγαλύτεροι ενήλικες, εμφανίζονται συχνά με αρνητικό φως και συνήθως απεικονίζονται ως ομοιογενείς, με πολλές εικόνες να δείχνουν αυτήν την ηλικιακή ομάδα με γκρίζα μαλλιά και ρυτίδες και να είναι απομονωμένες. Οι φωτογραφίες ατόμων κάτω των 50 ετών δείχνουν γενικά τα άτομα πιο αφοσιωμένα και συνδεδεμένα στην κοινότητά τους, ενώ οι ηλικιωμένοι ενήλικες απεικονίζονται ότι χρειάζονται επιστάτη, εμφανίζονται καθισμένοι, εξαρτημένοι, χωρίς τεχνολογία και σπάνια εμφανίζονται στο χώρο εργασίας.
Οι εικόνες είναι ισχυροί τρόποι σύνδεσης με τους καταναλωτές.
Επηρεάζουν τη στάση και τις προσδοκίες. Επί του παρόντος, ο ηλικιωμένος πληθυσμός ενηλίκων δεν εκπροσωπείται δίκαια με ό, τι κάνουν και ό, τι μπορούν να κάνουν. Δυστυχώς, αυτό αναπτύσσεται σε νεαρή ηλικία. Σύμφωνα με μια έκθεση της Βασιλικής Εταιρείας για τη Δημόσια Υγεία, τα παιδιά ηλικίας έως έξι ετών αρχίζουν να αναπτύσσουν στερεότυπα για τους ηλικιωμένους που συχνά ενισχύονται καθ 'όλη τη διάρκεια της ζωής τους. Οι τηλεοπτικές εκπομπές και οι ταινίες των παιδιών έχουν συχνά παλιότερους χαρακτήρες που απεικονίζονται ως σοφοί ή τρελοί, σπάνια ως ο κύριος χαρακτήρας και συνήθως σε ένα κολακευτικό φως. Διεισδύοντας στην αγορά με αυθεντικές, πραγματικές εικόνες, μπορούμε να αρχίσουμε να αλλάζουμε την προκατάληψη και την παραπλανητική παρουσίαση που συμβάλλει στην άνοδο του ηλικιωμένου.
Ο ηλικιακός χώρος στο χώρο εργασίας εμφανίζεται καθημερινά σε ολόκληρη την Αμερική και μειώνει τις εργασιακές ζωές. Σύμφωνα με την Επιτροπή Ίσων Απασχόλησης, κάθε χρόνο πολλές περιπτώσεις διακρίσεων λόγω ηλικίας κατατίθενται σε ολόκληρη τη χώρα. Το 2016, υπήρξαν 20.857 αξιώσεις για διάκριση λόγω ηλικίας, καθιστώντας την ένατη συνεχόμενη χρονιά όπου οι εργαζόμενοι ισχυρίστηκαν περισσότερες από 20.000 περιπτώσεις ηλικίας στο εργατικό δυναμικό των ΗΠΑ. Το 2019, αυτοί οι αριθμοί μειώθηκαν σε 15.573. Ωστόσο, ενώ αυτοί οι αριθμοί έχουν μειωθεί πρόσφατα, εξακολουθεί να αντιπροσωπεύει πάνω από 21,4 τοις εκατό των πιο συχνά κατατεθέντων καταγγελιών και κατατάσσεται στην πέμπτη θέση μετά από αντίποινα, αναπηρία, φυλή και σεξ.
ηλικία στο χώρο εργασίας
Δυστυχώς, ο ηλικιακός χαρακτήρας εμφανίζεται στο χώρο εργασίας με διάφορες μορφές, όπως παραβλέπεται στη διαδικασία πρόσληψης, υποτιμήσεις, πειθαρχικές ενέργειες, μείωση μισθών, αλλαγή βάρδιας και παράκαμψη για προαγωγή.
Όταν συμβαίνουν απολύσεις, οι ηλικιωμένοι εργαζόμενοι είναι πιο ευάλωτοι από τους νεότερους. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, οι εργοδότες έχουν συχνά αρνητικές στάσεις απέναντι στους ηλικιωμένους εργαζόμενους. Για να επιδεινωθούν τα πράγματα, οι ηλικιωμένοι εργαζόμενοι που χάνουν μια δουλειά έχουν πολύ μεγαλύτερη δυσκολία να προσληφθούν από τους νεότερους.
Επιπλέον, οι ηλικιωμένοι εργαζόμενοι συχνά υπόκεινται σε συγκεκριμένα ηλικιακά στερεότυπα, όπως είναι πεισματάρης και ανθεκτικοί στην αλλαγή, δεν είναι τεχνολογικά ικανοί ή ίσως πιο δύσκολο να εκπαιδευτούν. Αυτά τα στερεότυπα συμπίπτουν συχνά με την ιδέα ότι οι ηλικιωμένοι εργαζόμενοι είναι «πιο ακριβοί» από τους νεότερους.
Επιπλέον, υπάρχουν οικονομικές ανισότητες τόσο μεταξύ των ηλικιωμένων ενηλίκων όσο και του υπόλοιπου πληθυσμού. Το Υπουργείο Οικονομικών και Κοινωνικών Υποθέσεων εξηγεί ότι μόνο μια μειονότητα του παγκόσμιου πληθυσμού συσσωρεύει αρκετές αποταμιεύσεις και περιουσιακά στοιχεία για να εξασφαλίσει τη δική τους οικονομική ασφάλεια στα γηρατειά, καθιστώντας έτσι πολλούς ηλικιωμένους ενήλικες θα πρέπει να βασίζονται στην οικογενειακή υποστήριξη ή συντάξεις ή να συνεχίσουν να δουλεύω αργά στη ζωή.
Ωστόσο, μια έκθεση του 2009 από το Sloan Center on Aging & Work διαπίστωσε ότι οι διευθυντές προσλήψεων αναγνώρισαν τους ηλικιωμένους εργαζόμενους ως πιο πιστούς, αξιόπιστους και παραγωγικούς υπαλλήλους σε σύγκριση με τους νεότερους εργαζόμενους. Οι δεξιότητες, οι γνώσεις και η εμπειρία των ηλικιωμένων είναι ισχυρά και συχνά τους καθιστούν τους πιο πολύτιμους ανθρώπους στο γραφείο: διατηρούν τις πληροφορίες περισσότερο, δείχνουν υψηλότερα κίνητρα και έχουν καλύτερη προσοχή. Εξακολουθεί επίσης να αποδεικνύεται ότι οι ομάδες με μικτές ηλικίες αποδίδουν καλύτερα από τις ομάδες μιας γενιάς.
Σε ευρύτερο επίπεδο, οι νομοθέτες πόλεων, πολιτειών και ομοσπονδιακών αγωνίζονται για αυστηρότερους νόμους κατά των διακρίσεων. Τον Ιούλιο του 2020, η Επιτροπή για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα της Νέας Υόρκης δημοσίευσε οδηγίες νομικής επιβολής για τις διακρίσεις στην απασχόληση λόγω ηλικίας, παρέχοντας συστάσεις για το πώς να προσελκύσει και να διατηρήσει ένα διαγενεακό εργατικό δυναμικό.
επιπτώσεις του ηλικιωμένου στην υγεία
Σύμφωνα με το Γραφείο Απογραφής, έως το 2060, σχεδόν 1 στους 4 Αμερικανούς θα είναι 65 ετών και άνω, ο αριθμός των 85 και άνω θα τριπλασιαστεί και η χώρα θα προσθέσει μισό εκατομμύριο εκατονταετές.
Οι άνθρωποι ζουν μεγαλύτερη διάρκεια ζωής, αλλά τα άτομα είναι λιγότερο πιθανό να αναζητήσουν υγειονομική περίθαλψη, λιγότερο πιθανό να συμμετάσχουν σε προληπτικές συμπεριφορές και πιθανότερο να υποβληθούν σε θεραπεία επειδή πιστεύουν ότι η ιατρική τους ανησυχία είναι μόνο ένα μέρος της γήρανσης και προκαλούν γήρανση αυτο-στερεότυπα στον εαυτό τους. Το Υπουργείο Οικονομικών και Κοινωνικών Υποθέσεων προτείνει ότι οι ανάγκες και οι ανησυχίες για την υγεία εξελίσσονται καθ 'όλη τη διάρκεια του κύκλου ζωής και ότι η ηλικία είναι ο σημαντικότερος καθοριστικός παράγοντας της υγείας με τους ηλικιωμένους, κατά μέσο όρο, να έχουν μεγαλύτερες ανάγκες υγειονομικής περίθαλψης από τις νεότερες ηλικιακές ομάδες.
Δυστυχώς, ο ηλικιωμένος είναι επίσης εξαιρετικά διαδεδομένος στο σύστημα υγειονομικής περίθαλψης: τόσο στις αποφάσεις που λαμβάνουν οι επαγγελματίες όσο και στις διαδικασίες που προσφέρονται σε ηλικιωμένους ενήλικες. Σύμφωνα με Σύμβουλοι της Aegis Care , ορισμένοι επαγγελματίες του ιατρικού τομέα λαμβάνουν αποφάσεις με βάση την ηλικία του ασθενούς και όχι τις πραγματικές ιατρικές καταστάσεις του ασθενούς και τις σωματικές και ψυχικές τους ανάγκες. Μερικές από αυτές τις προκαταλήψεις μπορεί να προκαλέσουν στρέβλωση ή εσφαλμένη διάγνωση διαταραχών όπως η άνοια, οι οποίες μπορεί να θεωρηθούν λανθασμένα ότι αντικατοπτρίζουν την κανονική γήρανση.
Έχει επίσης βρεθεί ο Ageism επηρεάζει αρνητικά ένα ευρύ φάσμα αποτελεσμάτων υγείας μεταξύ ηλικιωμένων ενηλίκων. Έχει αποδειχθεί ότι προκαλεί καρδιαγγειακό στρες, μειωμένα επίπεδα αυτο-αποτελεσματικότητας και μειωμένη παραγωγικότητα. Επιπρόσθετα, ο ηλικιωμένος κοινωνικά μπορεί να γίνει αυτοεκπληρούμενος προωθώντας στερεότυπα κοινωνικής απομόνωσης, σωματικής και γνωστικής παρακμής, έλλειψης σωματικής δραστηριότητας και οικονομικής επιβάρυνσης.
Στο ίδιο πνεύμα ότι οι αρνητικές στάσεις και η αυτοαντίληψη μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά την υγεία, η θετική αυτοαντίληψη μπορεί να αυξήσει τη μακροζωία. Μελέτες σχετικά με τις στάσεις και την κοινωνική γνώση διαπίστωσαν ότι ηλικιωμένα άτομα με πιο θετικές αυτοαντίληψη για τη γήρανση έζησαν 7,5 χρόνια περισσότερο από εκείνους με λιγότερο θετικές αντιλήψεις για τη γήρανση.